Trokarların yerleştirilmesi: Göbekten 10 mm lik optik port, sağ ve sol alt kadrandan 5 er mm lik birer port olmak üzere 3 delikten yapılır.
Peritonun açılması:Periton defektin birkaç cm üzerinden, yay şeklinde açılır.
Defektin önce lateral ve sonra medialindeki peritonun disseksiyonu gerçekleştirilir. Lateraldeki disseksiyon genellikle kolay olur. Medialde pubik kemik bulunana kadar devam edilir ve kemiğin çevresi serbestlenir.
Kord elemanlarının (kadında round ligament yani ligamentum teres uteri, erkekte a. v. testicularis ve ductus deferens) ve kesenin disseksiyonu tamamlanır. Direkt keselerin genellikle disseksiyonu daha kolaydır. İndirekt ve özellikle büyük, skrotal keseler ve uzun süreli fıtıklarda kesenin disseksiyonu daha zorludur. Kese tamamen ayrılamazsa kliplenerek distali bırakılabilir ya da kese geniş ve klip konamıyorsa bölündükten sonra kese ağzı dikişi konarak oluşan periton açıklığı kapatılabilir.
Posteriordisseksiyon (peritonun lateralizasyonu):Nüks olmaması için oldukça önemli bir basamaktır. Burada periton posteriora doğru iyice disseke edilir, duktus deferens ve damarlar peritondan uzaklaştırılır ki böylece yamanın altından nüks oluşmasın.
Yamanın serilmesi ve sabitlenmesi: Yamanın yeterince büyük olması nüksü azaltır. Pubik tüberküle 1-2 tane , yamanın üst kenarına 3-5 tane olmak üzere üst kenarına. Üst kenardaki zımbalar ilopubik traktüsün üzerinde kalmalı, daha aşağıya zımba konmamalıdır. Hatta bazı cerrahlara göre epigastrik damarların lateraline stapler konmamalıdır.
Peritonun kapatılması. Yama görünmeyecek şekilde, birazda periton yaprakları üst üste bindirilerek kapatılır.
